โดย พงษ์พันธ์ จันทร์เนตร์
เนื่องจากตั้งแต่อัลบั้มชุด ‘ริมน้ำคืนหนึ่ง’ เป็นต้นมา ได้มีการปรับลักษณะการร้องเพลงในเรื่อยมา
แต่เดิมนั้นผมเข้าใจว่า การร้องเพลงไทยนั้นเราอิงโครงสร้างทางฉันทลักษณ์แบบไทยเป็นสำคัญ และเมื่อเริ่มมีแนวดนตรีแบบตะวันตกเข้ามาก็ทำให้สัดส่วนและโครงสร้างของคำไทยถูกปรับแต่งไปตามท่วงทำนองของตะวันตก
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ด้วยลักษณะสัมผัสและการที่เสียงในภาษาไทยมีวรรณยุกต์ จึงทำให้เรายังคงเห็นกลิ่นอายของฉันทลักษณ์ไทยเข้ามาอยู่ในเพลงทำนองฝรั่ง ทั้งนี้เพราะอาจจะเป็นด้วยตำแหน่งสัมผัสในรูปประโยคแบบไทยเป็นสำคัญ
Impression ได้ปรับการร้องโดยเน้นไปที่รูปประโยคและการร้องให้เต็มรูปประโยคเป็นสำคัญ ไม่ว่าประโยคนั้นจะสั้นหรือจะยาว จะช้าหรือจะเร็ว
แน่นอนครับ..ว่ามันจะต้องมีผลถึงจังหวะการหายใจด้วย ดังนั้น รูปแบบและจังหวะการหายใจแบบนี้ ถ้าใครไม่คุ้นก็จะรู้สึกติดๆ ขัดๆ อยู่ทีเดียว เพราะว่าการร้องอาศัยรูปประโยคที่วางอยู่บนท่วงทำนองและความหมายที่ให้อารมณ์เป็นสำคัญ
จะสังเกตได้ว่า ในอัลบั้ม "Oopiib Sings Impression 2" นี้ การออกแบบท่วงทำนองการร้องจะมาอิงท่วงทำนองของการพูดมากหน่อย เพราะฉะนั้นผู้ฟังที่ชอบฟังเพลงไทยแบบเก่าอาจจะรู้สึกขัดใจบ้าง แต่ผมเชื่อว่าเมื่อได้คุ้นเคยแล้วจะชอบนะครับ
น้องอิ๊บเป็นนักร้องคนแรกที่ถูกฝึกให้ร้องในรูปแบบแบบนี้ ก็เลยต้องมีการปรับตัวอยู่พักใหญ่ ปรับการออกคำที่เยอะที่เร็วให้ได้ชัดเจน การจัดวางรูปประโยคที่สามารถร้องทีเดียวให้ได้ความหมายเป็นวรรคๆ ทั้งยาวและสั้น ในรูปประโยคหนึ่งอาจจะมีทั้งช้าและเร็วอยู่ในประโยคเดียวกัน
อย่างเช่นเพลง A Kiss ลองไปหาฟังดูได้นะครับ ในประโยคหนึ่งนั้นจะมีทั้งช้าและเร็ว ซึ่งน้องอิ๊บเขาก็เรียนรู้การปรับจังหวะลมหายใจแบบใหม่ขึ้นมาด้วยตัวของเขาเอง มันจึงทำให้มีความรู้สึกว่าการร้องนั้นเป็นธรรมชาติ และใกล้เคียงสำเนียงพูดมากขึ้น และมีความพร้อมที่จะสื่ออารมณ์ได้อย่างชัดเจนขึ้น และเอื้อต่อการใช้เทคนิคอย่างฝรั่งที่ควรใช้กับเพลงไทยได้มากขึ้น
ผมเชื่อว่าเมื่อผู้ฟังได้ฟังจนคุ้นเคยแล้วจะรู้สึกเป็นธรรมชาติใกล้ตัวเรา พริ้วไหว ไม่แข็งและโปร่งเบามากขึ้น อีกมุมหนึ่งก็จะรู้สึกว่า มันมีความใหม่อยู่ลึกๆ ในการฟังเพลงทุกครั้งตลอดเวลาครับ
